Getuigenissen

Ik wil graag getuigen van een geweldige voorziening van God in een nieuwe baan.

Wat vooraf ging:
Na mijn opleiding had God al direct op wonderbaarlijke manier voorzien in werk;mijn gebed was dat ik nooit zonder werk zou komen te zitten, alhoewel ik 56 jaar oud was toen ik mijn opleiding afrondde. Doordat er ruzie was ontstaan op een woonvoorziening voor verstandelijk gehandicapten tussen 2 collega’s,waarvan er 1 per direct vertrok, kon ik op de dag nadat ik mijn laatste stagedag had afgerond, gelijk beginnen en werd ik ongezien aangenomen als invalkracht op een woonlocatie voor mensen met een verstandelijke beperking in Zutphen.

Dit contract werd een vast contract en toen er een functie van coördinerend begeleider vrijkwam,mocht ik deze invullen en werd mijn contract in de loop van de tijd naar een 70 procent contract uitgebreid. Ik was in deze functie gestapt omdat het goed is jezelf verder te ontwikkelen. Wel moest ik nu vaker op en neer naar Zutphen en vrije dagen werden opgeslokt door telefoontjes en administratieve taken. In gebed sprak ik wel eens tot God uit dat ik dit niet vol kon houden; ik ben nu 61 jaar en zou dit dan nog 7 jaar moeten volhouden.

In de corona tijd is ons rooster aangepast omdat de bewoners overdag op locatie blijven aangezien de dagbesteding gesloten is. In de praktijk komt dit neer op langere diensten, waarbij we per maand minder uren worden ingezet. Voor mij betekent dit dat ik minder vaak vanuit Zwolle naar Zutphen reis. Ik kwam erachter dat ik meer energie kreeg en realiseerde me dat ik eigenlijk al lange tijd oververmoeid ben. Opnieuw vroeg ik om Gods’ leiding en voorziening.
Er bleek een vacature te zijn bij een andere organisatie in Zwolle waar iemand van de kerk werkt. Een locatie met minder werkdruk en een kleiner contract. Ik werd aangenomen, maar toen bleek dat het een tijdelijk contract betrof voor een half jaar, gaf ik aan dat ik me dat financieel niet kon permitteren en bedankte vriendelijk. Tegelijkertijd dacht ik:”ze hebben me nu in beeld en dit is vast een open deur naar iets groters”.

Al snel werd ik opnieuw gebeld en kreeg ik een uitnodiging voor een gesprek bij diezelfde organisatie. Nu betrof het een woonvoorziening op korte afstand van mijn huis; nog geen minuut fietsen. Tijdens het gesprek werd duidelijk dat ze iemand zochten, die de persoonlijk begeleiders kon ondersteunen. Doordat ik destijds in de functie van coördinerend begeleider was gestapt, voldeed ik precies aan hun criteria. Aan het einde van de middag of de volgende dag zouden ze mij bellen; ik werd al snel gebeld met de mededeling dat ze mij graag wilden hebben. Het betreft een gelijkwaardig contract en bij deze organisatie blijf ik in dezelfde salarisschaal wanneer ik weer begeleidster word. En ik wil weer graag gewoon begeleidster zijn;scheelt een hoop stress. Bovendien word ik twee treden hoger geplaatst en ga ik er dus in salaris op vooruit, terwijl mijn contract iets kleiner is en de functie minder uitgebreid. 1 augustus kan ik daar beginnen.
Het is een open deur, op de juiste tijd, waarbij mijn kwalificaties naadloos aansluiten. Alleen God kan zoiets regelen en ik ben echt heel erg dankbaar voor opnieuw Goddelijke voorziening.

Mijn naam is Floris, ik ben 27 jaar oud en kom oorspronkelijk uit Friesland. Ik ben gedeeltelijk christelijk opgevoed; ik zat op een christelijke basisschool en ging af en toe met mijn zus mee naar de kerk. Nooit in mijn leven heb ik er ook aan getwijfeld dat er meer is tussen hemel en aarde.

Tijdens mijn middelbareschooltijd deed ik niets meer met het geloof en vond ik christenen maar saai. Ik deed niks voor school, zocht altijd de grenzen op en raakte gameverslaafd. 

In mijn late tienerjaren begon ik steeds meer te kampen met depressies. Toen ik ging studeren in Zwolle, sloot ik me bij een christelijke studentenvereniging aan om daarin mijn heil te zoeken. In plaats dat het mij dichter bij God bracht, ging ik juist steeds losbandiger leven. Ik ontdekte het uitgaansleven met al haar begeerte en ik begon problematisch alcohol en andere middelen te gebruiken. Ondertussen werden mijn depressies alleen maar erger en kwam ik bij de GGZ terecht. Er werden allemaal diagnoses gesteld en allerlei middelen voorgeschreven maar niets hielp echt.

De eerste keer dat ik, achteraf gezien, de kracht Gods ervoer, was toen ik in contact kwam met een fundamentalistisch christen, waarmee ik ongeveer een jaar lang, één avond in de week, uit de Bijbel heb gelezen. Vooral de boze brieven van Paulus en de Bergrede, gaven mij een zondebesef (Hebr 4:12). Toch heb ik me toen nog niet bekeerd; er moesten eerst nog een aantal bijzondere dingen gebeuren.

Door een bijzondere gebeurtenis in mijn leven ben ik een tijd lang erg open geweest voor verkeerde spiritualiteit. Zo gebeurden er zoveel toevalligheden in een korte periode, waardoor het geen toeval meer kon zijn. Ook begon ik herhaaldelijk dezelfde tekenreeksen te zien, een bekend fenomeen in de paragnostische wereld. Wat ik meemaakte, kwam niet meer overeen met wat ik in de Bijbel las. Ik ging me verdiepen in zaken als esoterie, antroposofie en new age, en ontmoette ook andere mensen die zich daar mee bezighielden. Zo dwaalde ik in eerste instantie helemaal van het christendom af en voelde ik mij verlicht. Ook voelde ik mij een beter mens geworden, maar achteraf gezien bleef ik door gaan met zondigen en bleef mijn hart onveranderd. 

In de kerstvakantie belandde ik weer in een depressie en had ik mijn laatste grote spirituele ervaring. Deze openbaarde mij dat ik met verkeerde dingen bezig was (1Tim 4:1) en ik heb toen naar God uitgeroepen. 

In de weken die daar op volgden, heb ik intensief onderzoek naar de waarheid gedaan, maar eigenlijk overtuigde de Geest mij al dat ik voor Jezus Christus moest kiezen. Ook merkte ik al dat er dingen begonnen te veranderen. Het onder invloed zijn van alcohol voelde niet meer hetzelfde, maar toch bleef ik hiermee doorgaan omdat er in de vriendkring veel gedronken werd. De laatste keer dat ik dronken was, ben ik dagen lang ziek geweest, terwijl ik dit voorheen prima aankon. Nog eenmaal ben ik uitgegaan, omdat ik al ver van tevoren een kaartje voor een festival had gekocht. Het voelde niet meer goed om met de goddelozen mee te doen. 

Ik heb gebeden tot God voor andere mensen om mij heen. Een tijdje later kwam ik binnen bij de Deur. Wat mij meteen opviel was dat deze kerk veel jongeren had en dat deze jongeren ook allemaal toegewijd leken, doordat ze intensief notities maakten tijdens de preken. Niet veel later heb ik de keuze gemaakt om Jezus definitief aan te nemen en te volgen, voor de rest van mijn leven.

Wat er na mijn bekering gebeurde, was bijzonder. Ik zag ineens niet meer de getallenreeksen die ik voorheen dagelijks zag. Ook kreeg ik ineens last van slaapverlamming, aanrakingen en nachtmerries. Het was alsof de Satan mij begon aan te vallen en duidelijk niet blij met mijn keuze was. Gelukkig was dit snel voorbij en voelde ik de vreugde van mijn redding. Het was alsof ik nu pas met 100% zekerheid kon zeggen dat Jezus Heer is (1Kor 12:3) en ook de enige manier om behouden te worden (Joh 14:6, Hand 4:12).

Na mijn bekering voelt God ook echt als mijn Vader (Rom 8:16) en heeft Hij mij bevrijd van vele dode werken (Joh 15:2). Het is de Geest Die in mij woont Die mij steeds meer op Zijn Zoon doet lijken (2Kor 3:18).

zwolle web design